Artiest: Josh White
Auteur: Lou Singer/Hy Zaret
Label: Asch
Jaar: 1944

Bluesman met folk-appeal op album Josh White Sings Easy. Zong toen voor het US Office Of War Information. Ook in film The Crimson Canary. Song gebaseerd op een gedicht The Lone Fish Ball, geschreven door George Martin Lanes, een professor Latijn op Harvard Univ. in 1855. Twee anderen op Harvard, de dichter James Russell Lowell en de folkarchivaris Francis Child, transformeerden het toen in een burlesque Italiaanse opera Il Pescebello. Hy Zaret (zie ook: Unchained Melody) en Lou Singer hoorden daarna op een party een flard van het fish ball-lied daaruit en raakten meteen geïnspireerd voor een moderne song rond hetzelfde thema. Hiervoor bewaarden ze zelfs een deel van de oorspronkelijke tekst.

Song over een arme drommel die door honger gedreven een restaurant binnenstapt. Na een kijkje op de kaart blijkt hij echter amper geld genoeg te hebben voor één bal gehakt. Als hij die uiteindelijk heeft durven bestellen, roept de akelige ober dwars door de zaal, zodat iedereen het kan horen, de bestelling van die ene bal gehakt voor deze meneer hier! En wanneer hij die even later met veel geveinsd vertoon krijgt opgediend en hij de ober om een stukje brood vraagt, snauwt die ober terug terwijl weer iedereen het kan horen: "Bij maar één bal gehakt hoort geen brood, meneer". Lijkt zo stellig op een scène uit Vittorio De Sica-film Ladri Di Biciclette dat die wel eens geïnspireerd zou kunnen zijn door deze vier jaar oudere song!