Artiest: Jean Ritchie
Auteur: Jean Ritchie
Label: Global Jukebox Records
Jaar: 1949

Voor Alan Lomax in Greenwich Village, NYC. Terecht op Lomax-comp Root Hog Or Die, verschenen in 2015 (ter gelegenheid van Alans centennial). Haar oudste opname in '54 op Elektra 10" Kentucky Mountain Songs als (Fair) Nottamun Town. Heruit op cd-farde Washington Square Memoirs (Rhino). De familie Ritchie was het Amerikaans equivalent van de Copper Family en de Watersons in Engeland. Jean was de jongste van 14 kinderen in een Schots-Iers gezin in de Appalachen dat in 1917 songcollector Cecil Sharp op bezoek had gekregen. Die noteerde toen de versie van haar oudere zus Una (de vierde in rij) en van haar nicht Sabrina. Jean heeft de rechten op die Ritchie Family-songschat veelal binnen de familie weten te houden en heeft de (soms vette) royalties altijd aangewend voor goede doelen in Kentucky.

Bob Dylan haalde de melodie voor zijn Masters Of War bij een oude Engelse mummerssong die hij in '62 in Engeland van Bert Jansch had geleerd. Die had Fair Nottamun Town toen nog niet zelf opgenomen en kende het op zijn beurt van Davy Graham die de song van Jean Ritchie had geleerd. Haar muziekuitgeverij heeft nog tevergeefs geprobeerd Dylan aan te klagen voor oneigenlijk gebruik van de melodie, maar die kon succesvol aanvoeren dat zijn variant met totaal nieuwe woorden een geheel andere song had opgeleverd. Over de mummersoorsprong van Fair Nottamun Town weten ze zelfs in Nottingham niets te vertellen, maar zelfs als ze dat konden dan zou de magie ervan weg zijn. Bronnen lopen uiteen van de Engelse Burgeroorlog (1642-51) tot zelfs de middeleeuwse pestepidemieën. Eerste regel "As I was a-going to Nottingham fair" zat in 1860 ook al vooraan in The (Old) Gray Mare, een broadside voor het eerst gepubliceerd in Henry De Marsans New Singer's Journal, terwijl de protagonist in Nottamun Town meestal de stad binnenrijdt op een old gray horse.