Cover van LEAD PENCIL BLUES in 1936 - cut-boogieritme in I Believe I'll Dust My Broom, Sweet Home Chicago en Rambling On My Mind
Cover van MY BLACK MAMMA in 1936 - slidemotief in Walking Blues; Son House was het grote voorbeeld voor Robert Johnson, zowel instrumentaal als vokaal, zelfs al had die met zijn religieuze achtergrond een grote afkeer voor de blues (The Devil's Music)
Cover van RED RIVER BLUES in 1936 - als Last Fair Deal Gone Down
Cover van KOKOMO BLUES in 1937 - als Sweet Home Chicago; gedaan dus met Kokomo, Indiana als eindbestemming, en de Eleven Light City drugstore is vervangen door the land of California; maar de grote innovatie hier is dat aanstekelijke boogieritme; het lijkt alsof je twee gitaristen aan het werk hoort, maar Robert doet het hier allemaal zelf en tegelijkertijd, waarlijk dé economische trick to manage; wie zo kan spelen spaart immers een man uit
Cover van LIFE SAVER BLUES in 1937 - in zowel Malted Milk als Drunken Hearted Man
Cover van MILK COW BLUES in 1937 - als Milkcow's Calf Blues en Stones In My Passway
Cover van MEAN MISTREATER MAMA in 1937 - inspiratie voor zijn eerste single Kind Hearted Woman Blues, wat verder ook beïnvloed werd door Bumble Bee Slim's Cruel Hearted Woman Blues, ook uit '34, zowel tekstueel als muzikaal
Cover van DEVIL GOT MY WOMAN in 1937 - als Hellhound On My Trail; hetzelfde beeld van een hellehond op de hielen gebruikte eerder Funny Paper Smith in '31