SHE'S FINE, SHE'S MINE

Aangemaakt op 21/05/2002
Laatste aanpassing op 06/03/2023

Artiest: Bo Diddley
Auteur: Ellas McDaniel
Label: Checker
Jaar: 1955

B-kant van Diddley Daddy.

Covers:

1960:

Clarence Edwards, Cornelius Edwards & Butch Cage [eersten als You Don't Love Me (zonder credits); Folklyric veldopname bij Butch Cage thuis in Zachary, LA]

1961:

Willie Cobbs [idem op Billy Lee Riley's Mojo-label; opgenomen in de Airway Recording Studio in Memphis met Cobbs' band uit Hughes, Arkansas; zijn live-actieradius bleef beperkt tot Memphis en omstreken en hij herinvesteerde de royalties - die hij al die jaren op dit nummer wist te behouden - in nieuwe eigen opnamen, later in nachtclubs en een eigen restaurant; terwijl hier dus eigenlijk Bo Diddley in gekend moest worden]

1961:

Megatons [instr. als Shimmy Shimmy Walk crediting Billy Lee Riley]

1961:

Louisiana Red [als I Am Louisiana Red]

1963:

Little Walter [als Up The Line]

1964:

Birds [met Ron Wood als You Don't Love Me]

1965:

T.S. McPhee [als Shimmy Shimmy Walk]

1965:

Pretty Things [enigen als She's Fine, She's Mine]

1965:

Tommy Tucker

1965:

Sonny & Cher

1966:

Junior Wells [als You Don't Love Me, Baby]

1966:

Sonny & Cher

1966:

Gary Walker [hit UK]

1966:

Grateful Dead

1966:

Bob Dylan [tune in Obviously 5 Believers]

1967:

John Mayall & The Bluesbreakers [als You Don't Love Me]

1967:

Quicksilver Messenger Service [idem]

1967:

Dawn Penn [als You Don't Love Me (No, No, No), remix n°3 UK in '94]

1968:

Mike Bloomfield, Al Kooper & Stephen Stills [idem op Super Session]

1968:

Kaleidoscope [idem]

1968:

Booker T. & The MG's [idem]

1968:

Magic Sam [idem]

1968:

James & Bobby Purify [idem]

1969:

Albert King [als Shimmy Shimmy Walk]

1969:

Ike & Tina Turner

1971:

Frank Zappa [vioolintro en basis Willie The Pimp lijkt op zowel She's Fine, She's Mine als op You Don't Love Me]

1971:

Allman Brothers Band [als You Don't Love Me Live At The Fillmore in medley met Soul Serenade; gaan voort op de versie van Junior Wells]

1971:

Billy Lee Riley

1973:

Prince Jazzbo [als Fool For Love in de lijn van Dawn Penn]

1974:

Big Youth [als Screaming Target]

1974:

Savoy Brown

1979:

Luther Allison

1979:

Black Uhuru [als No No No]

1982:

John Hammond

1983:

Smokey Wilson

1986:

Otis Rush [met Eric Clapton en Luther Allison]

1986:

Groundhogs

1990:

Gary Moore [Live at Montreux]

1991:

R.L. Burnside

1993:

Wild Billy Childish & The Black Hands

1994:

Willie Cobbs [op zijn eerste eigen langspeler voor Rooster Blues Records]

1996:

Wesley Jefferson Band

1996:

Gales Brothers [als You Don't Love Me]

1998:

Eddie Cusic

2004:

Duke Robillard

2005:

Rihanna

2010:

Beyoncé [alle als You Don't Love Me]

Bluesstandard sedert Willie Cobbs, die het inderdaad vlotter uitwerkte dan Bo. Gitaarloop, titel en zanglijn van Cobbs zijn echter alom present in het origineel. Settled in court (zie ook Hey Bo Diddley). Ook Little Walters Up The Line maakte school (bij o.a. Bacon Fat, Robben Ford, John Hammond, Omar & The Howlers, Paul Orta, Rod Piazza en Roomful Of Blues). Overigens is Willie Cobbs's You Don't Love Me niet te verwarren met Bo Diddley's You Don't Love Me. Verwarrend inderdaad.

Contact


Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:

Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)

info@originals.be

No Facebook No Twitter