Artiest: Lale Andersen
Auteur: Hans Leip/Norbert Schultze
Label: Electrola
Jaar: 1938

De woorden werden al geschreven tijdens WO I door Hans Leip, een Duitse soldaat op weg naar het Oostfront. Het is een gedicht voor zijn twee geliefden, waar hij niet kon tussen kiezen: Lili (zijn thuislief, dochter van een Berlijnse zakenman) en Marlene (zijn legerlief, verpleegster). Twee onmogelijke romances. 's Nachts tijdens de wacht kwamen de eerste drie versregels in hem op, maar hij werkte het pas af meer dan twintig jaar later. In 1937 gepubliceerd in de dichtbundel Die Kleine Hafenorgel (Het Kleine Havenorgel). Lale Andersen, een zangeres in nachtclubs en literaire cabarets in München en Berlijn, hield van dat gedicht en had al eens - zonder succes - een versie gezongen op muziek van een vriend (Rudolf Zink), tot ze erachter kwam dat componist Norbert Schultze (een prominente nazi-propagandist) ook tien Hans Leip-gedichten op muziek had gezet, waaronder Lili Marleen. Bariton Jan Behrens had Schultze een exemplaar van Die Kleine Hafenorgel gegeven als inspiratie om wat zeemansliederen voor hem te schrijven. Schultzes melodie voor het Lied van een jonge wachtpost vond Behrens echter niet mannelijk genoeg. Dat is meer iets voor kleine meisjes! Waarna Norbert Schultze contact zocht met Lale Anderen. Een eerste opname werd geen succes, klonk te sentimenteel, niet militair genoeg. Met toevoeging van een krijgshaftig element: het signaal van de jachthoorn die de avondklok aangaf (Zapfenstreich) verklaarde Electrola zich akkoord. Deze versie werd voor het eerst uitgezonden op 9 november 1938, datum die de geschiedenis zou ingaan als de Kristallnacht!

Oorlogshit die geen partij koos. Werd door beide legers geneuried. Werd vanaf '41 regelmatig uitgezonden via Soldatensender Belgrad, de nazi propagandazender via de korte golf die in heel West Europa kon ontvangen worden en tot zelfs in Noord-Afrika, waar zowel de troepen van Rommel als de Engelsen dit opvingen. Door de opvallend vele verzoekjes zond die zender op de duur Lili Marleen iedere avond uit, altijd op hetzelfde uur (9u57). Toen pas werd het een fenomeen. Soldaten van beide kampen hadden hun muzikale mascotte gevonden: 'Vor der Kaserne, vor dem grossen Tor, unter den Lanterne'. Lili Marlene is een van die weinige liederen die er prat op kunnen gaan onderwerp te zijn van een heel boek: geschreven door Liel Leibovitz & Matthew Miller (2008 - W.W. Norton) en vertaald door Daniëlle Stensen.