Artiest: Charles Hart
Auteur: Roy Turk/Lou Handman
Label: Harmony
Jaar: 1927
Datzelfde jaar geïntroduceerd door de componisten zelf (zang: Handman's zuster Edyth) in hun vaudeville act Are You Lonesome Tonight, maar toen nog niet opgenomen uit schrik voor broodroof. De gelijknamige instrumental opgenomen in 1926 door Bob Haring (voor Cameo/Lincoln) en onder schuilnaam The Dixie Daisies (voor Romeo) is een Foxtrot en een geheel andere song, ook al krijgt ook hier Roy Turk credits.
Covers:
Lou Handman [auteur op piano; zang: zijn zus Edyth op Gennett]
Colonial Club Orchestra [opnieuw met 'radio girl' Vaughn Deleath]
Henry Burr [verder alleen nog maar in 1927 ook door Franklyn Baur (Victor), Frank Munn (Brunswick), Joe Wilbur (Perfect), Irving Kaufmann (Harmony, Oscar Grogan (Columbia), Elliott Stewart (Gennett) en Lew White (Brunswick)]
Blue Barron Orch. [de versie waarop Elvis' arrangement gebaseerd is met gesproken tussenstuk, oorspronkelijk gebracht door Franklyn MacCormack]
Don Cornell [met het orkest van Hugo Winterhalter]
Elvis Presley [N°1 US, UK en B]
Thelma Carpenter [alle vier met antwoordsong Yes I'm Lonely Tonight]
Peter Alexander [als Bist du einsam heut' Nacht]
Wilma Lucini [antwoordsong op Peter Alexander als Ja, Ich bin einsam heut' Nacht]
Elvis Presley [the famous "laughing version" (zie noot)]
Zangeres Zonder Naam [als Ben Je Eenzaam Vannacht]
François Valery [als Qu'est-ce que je fais sans toi]
Bryan Ferry [in film Honeymoon In Vegas]
An & Jan [als Ben Jij Ook Zo Alleen]
Shawn Camp & Billy Burnette [The Bluegrass Elvises]
Het idee om deze toen al meer dan 30 jaar oude wals door Presley te laten opnemen kwam van Col. Parker zelf. Are You Lonesome Tonight was het favoriete nummer van de vrouw van de colonel, die het kende uit het repertoire van Gene Austin, een countryzanger die door haar man was gemanaged voor de oorlog. Het wereldsucces dat Elvis hiermee had is voor een deel ook toe te schrijven aan zijn gesproken tussenstuk: "The world's a stage", filosofeert hij Shakespeare citerend, een gimmick die te oordelen naar de vele antwoordsongs en parodieën, in 1960 behoorlijk aansloeg. Komt uit Shakespeares As You Like It, Act II, Scene VII. Ook van Presley zelf verscheen postuum een curiosum op plaat: een live-versie waarin hij de slappe lach kreeg van zijn eigen vindingrijkheid: in plaats van "Do you gaze at your doorstep and picture me there" zong hij - geïnspireerd door het heerschap op de voorste rij - "Do you gaze at your bald head and wish you had hair". De Las Vegas backingzangeres die ongestoord knal naast de toon bleef verder zingen deed de rest. Een menselijk moment of vergeven van de pillen? (zie ook: Elvis Has Left The Building)
Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:
Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)