The Originals © by Arnold Rypens

Artiest: John Lee Hooker
Auteur: John Lee Hooker/Bernard Besman
Label: Modern
Jaar: 1948

N°1 R&B; oudste elektrische deltablues-hit. Pure solo-opname die toch klinkt alsof een hele band aan het werk is. Geen echte boogie; wat hij hier speelt leerde hij van zijn stiefvader William Moore. Zie ook: Feelin' Good en Shake Your Hips.

Covers:

1952:: John Lee Hooker [nieuwe versie als New Boogie Chillen, re-edited bij Sam Phillips in Memphis]
1953:: Little Junior's Blue Flames [als Feelin' Good (zie daar); inspireerde evenveel covers als Boogie Chillun zelf]
1962:: Big Joe Williams
1965:: John Fred & His Playboy Band
1966:: Magic Sam
1967:: Canned Heat [als Gotta Boogie (The World Boogie) en in '68 als Fried Hookey Boogie; Al "Blind Owl" Wilsons solo lijkt dan weer op die van Hookers Hoogie Boogie (ook '48 Modern)]
1969:: Slim Harpo
1970:: John Lee Hooker & Canned Heat [als Fried Hockey Boogie]
1973:: ZZ Top [in La Grange; voor de rechter gedaagd hiervoor]
1980:: Lonnie Pitchford
1981:: Buddy Guy & Junior Wells
1981:: Geoff Muldaur & The Nite Lites
1982:: George Thorogood [als New Boogie Chillun]
1987:: Hank Williams Jr. [als La Grange]
1990:: Hugo Race
1991:: R.L. Burnside
1991:: Willie Kent
1993:: Cedell Davis
1995:: Otha Turner [als Boogie; verdient hiernaast ook zijn eigen entree maar]
1995:: Magic Slim
1998:: Beau Jocque
2000:: Van Morrison & Linda Gail Lewis

Canned Heats versie op hun lp Boogie With Canned Heat stamt uit het Maharishi-tijdperk, toen de steeds weerkerende ritmiek van dat nummer eenzelfde bedwelmend effect sorteerde als de indiase raga's van Ravi Shankar. Blues als roesmiddel; de groep Canned Heat is er zelf aan ten onder gegaan. Maar het ritme is gebleven en was er voordien ook al; dat boogieritme komt van de jonge John Lee Hooker die daarmee eind jaren '40 werk zocht in Detroit; muzikaal werk dan want overdag draaide hij mee in de automobielassemblage. 's Avonds speelde hij op Hastings Street waar hij in '48 ontdekt werd door Bernie Besman van Pan American Records, de enige professionele platenmaatschappij in de Motor City in die dagen. Drie slome bluesjes maakten weinig indruk, maar zijn boogie (die toen nog geen naam had) werd prompt geleased aan het veel machtiger Modern-label aan de Westkust.

BOOGIE CHILLUN

Gerelateerde items

Contact