STACK O' LEE BLUES

Aangemaakt op 09/12/2003
Laatste aanpassing op 22/04/2024

Artiest: Fred Waring's Pennsylvanians
Auteur: traditional
Label: Victor
Jaar: 1923

B-kant van Stavin' Change door The Virginians (jazz-unit van Paul Whiteman).

Covers:

1925:

Gertrude Ma Rainey [haar versie leunt dichter aan bij Frankie & Johnny]

1926:

Papa Harvey Hull & Long 'Cleve' Reed [als Original Stack O'Lee Blues op Black Patti; stellen dat dit een van de zeldzaamste countrybluesplaten zou zijn is een understatement; het enige exemplaar dat bewaard bleef is in bezit van collector Joe Bussard; het is dan ook heruit op Old Hat-cd Down In The Basement: Joe Bussard's Treasure Trove Of Vintage 78s (1926-1937) en ook op Engelse lp Country Blues: The First Generation (Matchbox Bluesmaster MSE201)]

1927:

Furry Lewis

1927:

Frank Hutchison [als Stackalee; blanke die het van een zwarte leerde]

1928:

Mississippi John Hurt [met een meer bij de exacte feiten aanleunende tekst]

1940:

Lucious Curtis [John A. & Ruby T. Lomax opname in Natchez, MS]

1947:

Bama [als Stackerlee; Lomax-opname op Prison Songs Vol. 1]

1950:

Archibald [als Stack-A-Lee Part 1]

1956:

Lonnie Donegan [als Stackalee]

1957:

Fats Domino [als Stack And Billy]

1958:

Lloyd Price [n°1 R&B & US als Stagger Lee]

1960:

Bill Haley & The Comets

1965:

Johnny Rivers

1965:

Ike & Tina Turner [als Stagger Lee & Billy]

1967:

Wilson Pickett [idem]

1969:

Taj Mahal

1970:

Pacific Gas & Electric [als Staggolee, gebruikt in Tarantino-film Death Proof]

1971:

Tommy Roe

1972:

Dr. John

1974:

Professor Longhair [als Stag-O-Lee]

1978:

Big Bill [als Go Jean-Marie]

1979:

Neil Diamond

1985:

Fabulous Thunderbirds [in film Porgy's Revenge]

1993:

Bob Dylan [als Stack A Lee, naar eigen zeggen op de wijze van Frank Hutchison]

1994:

Huey Lewis

1995:

Hank Shizzoe

1996:

Nick Cave

1996:

Satan & Adam [als Stagga Lee]

2001:

Beck [als Stagolee op Mississippi John Hurt-tribute Avalon Blues]

2007:

Samuel L. Jackson, Kenny Brown, Luther Dickinson & Cedric Burnside [als Stackolee in Craig Brewer-film Black Snake Moan]

2008:

Eric Bibb [als Stagolee]

2013:

Rory Block [idem]

2018:

John Oates

2018:

Stijn Meuris

Legendevorming kan net zo goed via een song als via geschriften. Net als Frankie & Johnny (zie daar) en Duncan & Brady, net als John Hardy en John Henry, Railroad Bill en Billy The Kid, was ook Stagger Lee - of Stack-O-Lee - eind 19de eeuw een bestaand persoon. Uit een editie van de St. Louis Globe Democrat uit 1895 leren we dat ene Lee Sheldon, ook bekend als Stag' Lee, ene William Lyons neerschoot in een saloon na een hoogoplopende ruzie om een van het hoofd gerukte stetsonhoed. Of hoe een fait divers verstrekkende gevolgen kan hebben, weze het in deze muzikale gevolgen. Ballades over hem bestonden al van voor 1900, de ene al wat epischer dan de andere. Dat de hele Stagger Lee-affaire bijna een eeuw na de feiten nog voor controverse kon zorgen ondervond New Orleans-zanger Lloyd Price in 1958 toen hij Stagger Lee wilde opnemen in een up-tempo rhythm-'n-bluesversie. Lloyd moest eerst alle aangehaalde geweldpassages schrappen alvorens ABC-Paramount de plaat wilde uitbrengen, maar toen werd het dus wel een millionseller. Meer dan 200 versies geregistreerd; zie Alan Lomax's Popular Songbook cd-booklet voor een begin van opsomming. Larger than life is hij; er is een versie waarin zijn schot de aardbeving van San Francisco (1906) veroorzaakte. Alan Lomax nam ooit een versie op in New Orleans van wel 41 strofen waardoor op de duur Stagolee in de Hel belandt, de duivel daar wegjaagt en de boel overneemt. Zie ook: Greil Marcus' Mystery Train, zijn artikel in de MOJO van jan. '96, zijn boek The Rose And The Briar (Norton), pag. 107 van Bill Wyman's Blues Odyssey (Dorling Kindersley) en het kon gewoon niet uitblijven: het boek over de song: Stagolee Shot Billy door Cecil Brown (Harvard Univ. Press). Die originele Stacker Lee was de zoon van Jim Lee die in 1866 de Lee Line opstartte, een rederij van Mississippi rivierstoomboten die stuk voor stuk naar zijn zonen werden vernoemd. Jim Lee had bij de cavalerie gediend in het Sudistenleger en had diverse zonen bij evenveel verschillende vrouwen, waaronder dus killer Stack.

Contact


Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:

Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)

info@originals.be

No Facebook No Twitter