SCARBOROUGH FAIR

Aangemaakt op 20/03/2004
Laatste aanpassing op 21/02/2024

Artiest: Gordon Heath & Lee Payant
Auteur: traditional
Label: Elektra
Jaar: 1954

Amerikaans zwart/wit folkduo dat sedert '48 in Parijs verbleef, een toen alleszins toleranter milieu voor een gemengde relatie en gay bovendien. Brachten dit mee uit Engeland en namen het op voor hun tweede 10" Encores From The Abbaye. Dat was de naam van hun club, gelegen achter de abdijkerk van St. Germain des Prés. Aparte sfeer daar: Iedere tafel had recht op haar verzoek. Was dat ingewilligd werd die kaars uitgeblazen. Als alle kaarsen uit waren was de avond om. Applaudiseren deed men daar met ingetogen vingergeknip. Zowel hun versie als die van A.L. Lloyd gebruikten de melodie uit Frank Kidsons Collection Of Traditional Tunes (1891) en waarbij werd opgemerkt: "As sung in Whitby streets twenty or thirty years ago" (dus in de 1860s of 1870s). Whitby is het kustplaatsje in Yorkshire net boven Scarborough. De jaarmarkt van Scarborough duurde tot anderhalve maand.

Covers:

1956:

A.L. Lloyd [op dubbelalbum The English And Scottish Popular Ballads Vol IV; zelfde melodie als Heath & Payant (zie noot)]

1956:

Audrey Coppard [op Folkways; de eerste met de Simon & Garfunkel-melodie]

1957:

Ewan MacColl & Peggy Seeger [op Riverside-lp Matching Songs of the British Isles and America]

1959:

Shirley Collins [op tweede album False True Lovers]

1963:

Bob Dylan [elementen in zowel Girl From The North Country als in Boots Of Spanish Leather, twee songs die hij in Rome schreef na een verblijf in Londen waar hij toen o.a. Martin Carthy had ontmoet; genoeg verwerkt om Carthy's zegen te krijgen]

1965:

Martin Carthy [leerde dit zowel aan Dylan als aan Paul Simon die hem beiden afzonderlijk in Londen kwamen opzoeken; Dylan deed er iets Dylanesk mee, Simon copiëerde letterlijker, in die mate zelfs dat hij op een gegeven moment Scarborough Fair geheel aan zichzelf toeschreef; dat vond Martin niet leuk en dat zat op de duur Paul Simon niet lekker; na 35 jaar kwam daarom het verzoenend telefoontje of Carthy niet te gast wilde zijn tijdens een Paul Simon tournee in Londen; Martin werd daar aangekondigd als "a great influence on us all"; naar hoe Audrey Coppard hier tegenover stond werd nooit geïnformeerd]

1965:

Marianne Faithfull

1966:

Simon & Garfunkel [op lp Parsley, Sage, Rosemary And Thyme, een citaat uit Scarborough Fair & ('68) in film The Graduate; schreven het Martin Carthy-arrangement aan henzelf toe]

1966:

Julie Felix

1968:

Sergio Mendes

1968:

Nana Mouskouri [als Chèvrefeuille que tu es loin]

1968:

Sandie Shaw

1968:

Andy Williams

1969:

Brainbox

1969:

Buffoons

1970:

Osmond Brothers

1973:

Sea Level [met Chuck Leavell]

1975:

Harry Sacksioni

1989:

Stone Roses [als Elizabeth My Dear]

1994:

Lennon Sisters [de oudere zussen en nichten van de leden van Venice]

2003:

Venice

2014:

Jan Rot [als Liefdesbazar]

2018:

Eliza Carthy & Norma Waterson [zang: Martin Carthy]

Bij songcollector Francis James Child heet dit The Elfin Knight (Child #2). In zijn English And Scottish Popular Ballads aangeduid als de wijdst verspreide oude ballad. Seamus Ennis nam in '54 een versie op als Strawberry Lane, gezongen door de Ier Thomas Moran uit Drumrahill, Co. Leitrim. Die verbasterde 'parsley, sage, rosemary and thyme' in 'every rose grows merry betimes'. Van de parsley, sage, rosemary and thyme-versie werd door Frank Kidson in Yorkshire al in 1890 een versie gescoord. Al die kruiden stonden symbool voor iets: rozemarijn voor trouw, thijm voor vruchtbaarheid. Volgens Martin Carthy stonden al die kruiden in verband met de dood en werkten ze samengevoegd als een soort talisman. Sir Walter Scott suggereerde dat jonge meisjes op weg naar die markt in Scarborough zo'n mix van kruiden meekregen ter bescherming. De Thomas Moran-versie opent de Lomax-reeks Classic Ballads Of Britain And Ireland Vol. 1. Vader John A. Lomax scoorde al in 1937 een versie (als The Cambric Shirt voor het L.o.C.) bij Georgia Ann Griffin in Newberry, FL. Die was geboren in 1863 en leerde de song als kind via haar vader, een fiddler. Scarborough komt bij haar niet ter sprake, wel keert in iedere strofe de lijn Sage, rosemary and thyme weer.

Contact


Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:

Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)

info@originals.be

No Facebook No Twitter