Artiest: Ann Cole
Auteur: Preston Foster
Label: Baton
Jaar: 1957

Rhythm and blues zangeres uit New Jersey samen met vocal-group The Suburbans. Was een tijdlang voorprogramma van Muddy Waters en dit stond al op haar repertoire, was zelfs haar herkenningswijs, al had ze het toen zelf nog niet opgenomen; Muddy Waters leerde het van haar. Moraliteit: Zing nooit iemand nieuw werk voor als je dat zelf nog niet hebt opgenomen. Nu namen beiden Mojo ongeveer gelijktijdig op. Cole scoorde aanvankelijk zelfs hoger maar Muddy Waters kon rekenen op een betere distributie. Zijn tekst is anders; de oorspronkelijke herinnerde hij zich blijkbaar niet meer toen hij er de studio mee in dook. De meeste latere covers gaan wel voort op de zijne. Ann nam nadien een soort antwoord op als I've Got Nothing Working Now (But My Real Old Fashioned Love), ook geschreven door Preston Foster en met een Buzz Buzz A-Diddle It-koortje dat wellicht dan weer anderen inspireerde (zie daar). Met Ann liep het slecht af: na een auto-ongeval raakte ze verlamd. De demo van auteur Preston 'Red' Foster was voor Dare Records. Overigens schurkt dit muzikaal wat tegen Hands Off van Jay McShann aan (zie: Keep Your Hands Off My Mojo).

Mannish boy Muddy Waters had zich eerder al eens van zijn bijgelovige kant getoond in zijn Hoochie Coochie Man. In Got My Mojo Working ging het over een talisman die hij in een voodooshop had gekocht en die hem aan een vrouw had moeten helpen. Dat lukte niet zo meteen bij die ene waar hij een oogje op had. Eigenlijk allesbehalve macho zo'n bekentenis! Want dat de talisman niet werkte betekende dat het mannetje niet werkte. Reden temeer om aan te nemen dat dit oorspronkelijk inderdaad door een vrouw gezongen moest zijn. (zie ook: Hands Off)