Artiest: Bill Monroe & His Blue Grass Boys
Auteur: Bill Monroe
Label: Columbia
Jaar: 1946

Deze klassieker is in geen enkele uitvoering ooit een hit geweest. Staat dan ook nergens in een C&W-top-40 hitlijst vermeld. Het werd wel Bill Monroes meest bekende compositie in zijn klassieke bluegrassbezetting: fiddler Chubby Wise, bassist Howard Watts, gitarist Lester Flatt en banjospeler Earl Scruggs. Monroe speelde het in een walstempo, poging om zijn succes van het jaar daarvoor (Kentucky Waltz) over te doen. Nog maar eens dat beproefde walstempo dus; de rockabillycover van Presley was als parodie bedoeld, bedacht door bassist Bill Black. Sam Phillips riep meteen hierna uit: Hell that's different. That's a pop song now, nearly 'bout! Precies wat hij zocht.

Zonder een attente Sam Phillips was rock-'n-roll misschien maar een voetnoot gebleven en was Blue Moon Of Kentucky tot in lengte van dagen gewoon dat fatsoenlijke countrywalsje van Bill Monroe gebleven. Met hun versie brachten Elvis, Scotty & Bill hun producer nu al voor de tweede keer in verrukking; even tevoren hadden ze al even fris met een bluesnummer van Arthur Crudup geflirt (zie: That's All Right). "Mi-o-mi, jongens toch, jullie maken daar een popsong van!" riep Sam, waarop de drie muzikanten wat ongemakkelijk begonnen te lachen. Want wat eigenlijk als parodie was bedoeld, kwestie van gewoon los uit de pols wat met die honorabele countryklassieker te rotzooien, moest en zou van Sam identiek worden overgedaan, als ze zich tenminste zelf nog herinnerden wat ze er daarnet mee deden. Want rockabilly bestond nog niet, tenminste, anderhalve minuut daarvoor nog niet.