Covers:

1951:

Roy Hawkins [Californische zanger-pianist als The Condition I'm In; schreef ook B.B. Kings grote hit The Thrill Is Gone (zie daar)]

1956:

Elvis Presley [n°1 US als Heartbreak Hotel; kreeg hier ook co-credits voor; Heartbreak Hotel was speciaal voor hem geschreven door Mae Boren Axton met dankbare hulp van steelgitarist Tommy Durden, die geïntrigeerd was geraakt door een reeks krantenartikels over een artiest die op het slechte pad was geraakt sinds zijn vrouw hem had verlaten, zichzelf al eens spontaan bij de politie had aangegeven voor een serie overvallen en zich daarbij eerder poëtisch had uitgelaten met de woorden I walk a lonely street; in zijn boek geheel opgebouwd rond deze ene song, Walk A Lonely Street (George Smith Publications - 2020), komt de identiteit van die loner naar voren, die uiteindelijk tijdens een hold-up in El Paso, TX door de eigenaar van de liquor store is doodgeschoten; Tommy Durden gaf ook de eerste lijn aan (Well since my baby left me) en Mae Boren Axton kwam op het lumineuze idee een Heartbreak Hotel neer te zetten aan het eind van die lonely street; samen met zijn band The Swingbillys moet Tommy zijn song een aantal keren live hebben gebracht (tot die mannen daar bezwaar tegen maakten) en Elvis zong het voor het eerst live op 9 december 1955, dus kort na de dood van James Dean en de release van Rebel Without A Cause]

1956:

Stan Freberg [idem; parodie]

1956:

Cadets [idem]

1957:

Buddy Love [idem]

1959:

Connie Francis [idem]

1964:

Hoyt Axton [zoon van coauteur; agressieve versie; 25 jaar later ook een serieuze]

1967:

Roger Miller

1969:

Blues Magoos

1970:

Frijid Pink

1973:

Link Wray

1974:

John Cale [voor het eerst op Kevin Ayers' project June 1, 1974, één jaar later op Slow Dazzle]

1975:

James Gang

1979:

Willie Nelson & Leon Russell [hun Heartbreak Hotel werd n°1 C&W]

1982:

Bert Jansch

1986:

Cramps [deze snelle versie gebaseerd op die van Buddy Love]

1999:

Underdogs

2005:

Leslie West [alle als Heartbreak Hotel]