Artiest: Bob McFadden & Dor
Auteur: Rod McKuen
Label: Brunswick
Jaar: 1959

Geschreven en gezongen door Rod "Soldiers Who Wanna Be Heroes" McKuen, alias "Dor", wat het omgekeerde is van zijn voornaam. In gelijknamige exploitatiefilm over de beatnik-scene.

Zich afzetten tegen is een mooi excuus van alle tijden, ook vóór Vietnam al. In volle Koude Oorlog bv., toen het niet om punks of hippies ging maar om beats: beatniks, de oorspronkelijke drop-outs; zij die in Amerika het pad effenden, naoorlogse jongelui met de dreiging van een nieuw en ditmaal nucleair conflict op de achtergrond, die daarom als eersten de waarden en zuurverdiende lifestyle van de Amerikaanse middenklasse in twijfel trokken, een 9-to-5-job aan de squares overlieten en zich tevredenstelden met een gedeelde mansarde in de buurt van Washington Square, hartje Greenwich Village, New York. Het cliché wordt pas compleet met sandalen, een geitensik, een Ray-Ban, bebop, poëzie en een beduimelde On The Road van Kerouac. Sociologische verschijningen, die beats, en van zoiets leven de tijdschriften. Time en Newsweek wijdden er toen hoofdartikels aan, om over de sensatiepers nog maar te zwijgen die in al dat marginaal gedoe alleen maar mooie excuses zag voor perverse excessen. Ook Hollywood droeg zijn steentje bij met allerhande exploitatie-flicks, waaronder een met de voluptueuze Mamie Van Doren in de hoofdrol. Die film heette gewoon The Beat Generation en de generiek leverde dit origineel.