WALTZING MATILDA

Aangemaakt op 08/09/2004
Laatste aanpassing op 01/06/2023

Artiest: John Collinson & Russell Callow
Auteur: Christina MacPherson/Banjo Paterson
Label: Vocalion
Jaar: 1926

Deze Australische nationale song en die eigenlijk hun nationaal volkslied had moeten zijn (weggestemd in 1977 ten voordele van Advance Australia Fair), kent geen oudere opname dan deze, uit het National Film & Sound Archive (Sounds of Australia), maar sleept wel heel wat voorgeschiedenis met zich mee. De melodie lijkt het sterkst op die van The Bold Fusilier, een mars uit de tijd van Queen Anne en de troepen van de Duke of Marlborough (van Malbrouck s'en va-t'en guerre-faam). Als je alleen nog maar die 18de-eeuwse tekst opzegt hoor je de melodie van Waltzing Matilda. Wanneer tijdens de Boer War (1899-1902) Australische soldaten Waltzing Matilda begonnen te zingen, vulden de Engelsen aan met The Bold Fusilier. De tekst van Waltzing Matilda dateert van 1895, geschreven door Andrew 'Banjo' Paterson, advokaat en publicist uit Sydney tijdens een trip door de Australische outback op Dagworth Station, een schapenranch bij Winton in centraal Queensland. De melodie was hem voorgespeeld door de lady of the house Christina MacPherson op autoharp. Zij speelde niet zozeer The Bold Fusilier maar een Schotse afgeleidde daarvan: Craigielee, een mars (van Thomas Bulch, op zijn beurt afgeleid van Robert Tannahill-ballad Thou Bonnie Wood O' Craigielea) die haar een jaar eerder was bijgebleven op de plaatselijke renbaan. Patersons tekst stak vol Aussie bush-lingo en begint bij een jolly swagman (seizoensarbeider) op weg naar een nieuwe opdracht (waltzing) met al zijn bezittingen bijeengebonden in zijn Matilda (plunjezak) en die bij een billabong (waadplek) zijn billy boil (hete thee) in de gaten houdt. Het is juist die opeenstapeling die ginder down under het onmiddellijke succes verzekerde. Waltzing Matilda was voor het eerst publiek te horen in een hotel in Winton, waar ondertussen niet alleen een plaat aan de gevel hangt ter herinnering daaraan maar waar nu ook een heus Waltzing Matilda Center is verrezen om de ondertussen op gang gekomen specifieke toeristenstroom enigszins te kanaliseren. Banjo Paterson, die zijn creatie als 'just a little ditty' bleef aanduiden, verkocht zijn rechten hierop in 1903 voor een habbekrats.

Covers:

1938:

Peter Dawson [ook een Aussie]

1940:

Lulu Ziegler [Deense versie als Dans Nu, Matilda]

1956:

Burl Ives

1956:

Willem Tainth [als Goodbye Olympians op slotceremonie Melbourne Olympics]

1957:

Richard Dyer-Bennet

1958:

Bill Haley [als Rock Matilda]

1959:

Jimmie Rodgers [hit AUS]

1962:

Slim Dusty [en ook tijdens sluitingsceremonie van de Sydney Olympics in '00]

1963:

Harry Belafonte

1964:

Seekers [nog Aussies]

1971:

A.L. Lloyd [heeft zelf nog schapen geschoren in de Australische outback]

1976:

Tom Waits [in Tom Traubert's Blues]

1982:

Rolf Harris [openingsceremonie Commonwealth Games in Brisbane]

1993:

Rod Stewart [in Tom Traubert's Blues]

1994:

Brodsky Quartet [8 minuten versie]

2000:

Kylie Minogue [openingsceremonie Sydney Paralympics]

2005:

Billy Childish [als The Bold Fusilier op lp Phoning It In 06/15/05]

2006:

Angela Little [in film Australia]

In 1903, hetzelfde jaar dat Banjo Paterson zijn rechten hierop verkocht, verscheen een bewerking door Marie Cowan, met op de achterzijde van de bladmuziek reclame voor Billy Tea, genoemd naar het brouwsel van de jolly swagman bij zijn billabong uit Patersons tekst.

Contact


Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:

Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)

info@originals.be

No Facebook No Twitter