Artiest: Alvaro Hernandez Ortiz
Auteur: traditional
Label: Victor
Jaar: 1938

Son Jarocho uit de streek van Veracruz (Mexico), heruit op Yazoo-comp Secret Museum Of Mankind Vol 4. De La Bamba van Lydia Mendoza uit 1936 is een ander nummer.

In navolging van wat ze eerder al met Louie Louie deden (zie daar), brachten die van Rhino Records in 1988 een Best Of La Bamba-lp uit met de meest uiteenlopende versies, van de Rice University Marching Owl Band tot The Mormon Tabernacle Choir. In de gedocumenteerde hoestekst stelt bamboloog Tom Miller dat de roots van de kusjesdans teruggaan tot in de zeventiende eeuw, dat de oudste opname omstreeks 1908 werd gemaakt en dat er alleen al in de US meer dan 150 verschillende versies bestaan. Daarbij is geen rekening gehouden met alle Twist & Shout's, die van dezelfde songfamilie zijn en op dezelfde manier beginnen als La Bamba. Een versie van La Bamba die als geen ander het verband met Twist & Shout blootlegt staat op Los Lobos' Papa's Dream-cd uit '95. Daarin wordt bovendien de link met Veracruz nauw aangehaald. De uitvoeringen van Jordi Savall en Francesco Cera, respectievelijk als Gallarda Napolitana en Gagliarda Napolitana, maken deze tune zelfs nog een kleine honderd jaar ouder dan Tom Miller vermoedt. Die Gaillarde is geschreven door Antonio Valente (1530-1585), een blinde organist uit Napels. Verre voorvader van Ritchie Valens? Stel je voor. De gaillarde was een dans voor mannen en dus vooral populair bij soldaten en matrozen. Geen wonder dat die dans ook mee overstak naar de Nieuwe Wereld in het kielzog van de Conquistadores en dus zeker ook naar Mexico, de grootste Spaanse overzeese kolonie. De Jarabe kan niet anders dan een afgeleide gaillarde zijn. Mannen dansen immers om een vrouw te versieren, daar is je link met een bruiloftsdans. Alleen, hoe komt die Italiaanse componist in Spaanse wateren terecht? Zelfs Columbus was van Genua; is dat een antwoord? Bovendien was Napels toen even Spaans als de Nederlanden. Geboorte- en sterfjaar van die Antonio Valente maken hem een tijdgenoot van Pieter Bruegel de Oude (ca. 1525-1569), die zo graag incognito boerenbruiloften placht bij te wonen, geliefkoosd onderwerp van menig schilderij. Je zal mij niet horen suggereren dat zijn Boerenbruiloftsdans (1566) een voorloper van la Bamba zou zijn, wel dat de opgetrommelde muzikanten ongetwijfeld een aantal gaillardes op hun repertoire moesten hebben of ze waren niet goed genoeg. In wat daar links onderaan door twee mannen en een vrouw wordt gedanst op zijn laatst bewaard gebleven werk De Ekster Op De Galg (1568) en dat hem zo dierbaar was dat het volgens zijn laatste wil binnen de familie moest blijven, wil ik wel graag een Napolitaanse Gallarda herkennen, hij die op studiereis toch tot in de Baai van Napels is geraakt. En dan is er dus ook nog die perfecte rondedans op De Kermis van Hoboken, met twee in het midden net als bij de kusjesdans, ook van Bruegel, uit 1559 toen Antonio Valente 29 was en zijn Napolitaanse gaillarde best al wat furore kon hebben gemaakt in het rijk waar de zon nooit onderging.