HE'S SO FINE

Aangemaakt op 03/01/2006
Laatste aanpassing op 10/01/2024

Artiest: Chiffons
Auteur: Ronnie Mack
Label: Laurie
Jaar: 1963

Produced by The Tokens.

Covers:

1963:

Angels

1969:

Edwin Hawkins Singers [als Oh Happy Day; zie noot]

1970:

Billy Preston [op zijn lp Encouraging Words als My Sweet Lord samen met de Edwin Hawkins Singers; productie: George Harrison; verder op diezelfde plaat zijn versie van Harrisons All Things Must Pass]

1970:

George Harrison [idem; n°1 US, UK, Sp, Zweden, Fr, D, Ier, Nor, NZ, Australië, Oostenrijk, NL & B]

1971:

Johnny Mathis [als My Sweet Lord]

1971:

Andy Williams [idem]

1971:

Eddy Arnold

1971:

Edwin Starr

1971:

Jody Miller [inclusief George Harrison-imitatie op gitaar]

1972:

Nina Simone

1972:

Richie Havens

1977:

Blowfish [parodie]

1987:

Jonathan King [die My Sweet Lord en He's So Fine aan elkaar plakte en er een nummer van maakte waarin hij verliefd is op een veel te jonge jongen. "See you in court", lispelt het koortje]

2000:

David Young [alle als My Sweet Lord]

Plagiaatprocessen worden pas interessant als er effectief iets te rapen valt. My Sweet Lord was zowat overal ter wereld n°1 geweest en George Harrison was iemand wiens kredietwaardigheid zeker niet betwist kon worden, dus het plagiaatproces dat rond He's So Fine/My Sweet Lord werd gevoerd mag gerust een schoolvoorbeeld worden genoemd. George beweerde natuurlijk niet bewust te zijn geweest van de gelijkenis. Hoewel, The Beatles hadden destijds meer dan eens girlgroup-materiaal op hun repertoire. The Chiffons moeten hem bekend zijn geweest. Ook My Sweet Lord-producer Phil Spector had natuurlijk beter moeten weten, net als George's manager en muziekkenner Allen Klein. Hoewel die dan weer een dubbele rol speelde als muziekuitgever die uiteindelijk, tegen de tijd dat de uitspraak volgde, de rechten op het origineel beheerde! Het was trouwens Klein die het plagiaatproces inleidde, de rechter beoordeelde dat er wel degelijk opvallende gelijkenis bestond, enkel verdoezeld door een paar "doo lang doo lang doo lang's" vervangen door wat "Hare Rama's". Bright Tunes, de maatschappij die de publicatierechten van He's So Fine beheerde, streek aan het eind van dat juridisch gevecht 40% van de opbrengsten van My Sweet Lord op. Om dat te vieren werden The Chiffons prompt heropgericht en kwestie van nog wat zout in de wonde te strooien namen die toen treiterig een versie van My Sweet Lord op!
Jammer dat de erfgenamen van Philip Doddridge zich niet burgerlijke partij stelden. Die schreef in 1755 de gospel Oh Happy Day, succesvol hernomen door de Edwin Hawkins Singers in '69 want daar kan onze arme George natuurlijk ook van uitgegaan zijn.
Na heel die My Sweet Lord-affaire verloor George Harrison ook nog een proces tegen Bill Martin & Phil Coulter, auteurs van Congratulations (Cliff Richard), omdat ze vonden dat hun compositie model had gestaan voor de song It's Johnny's Birthday, net als My Sweet Lord iets uit de driedubbele Harrison-lp All Things Must Pass.
George liet dit echter allemaal niet aan zijn hart komen: hij verloor er zelfs zijn goed humeur niet bij want in '73 nam hij een Sue Me, Sue You Blues op (zie daar) en in '76 This Song, met daarin de passage: "This song don't infringe anyone's copyright".

Contact


Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:

Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)

info@originals.be

No Facebook No Twitter