Artiest: Howard Tate
Auteur: Jerry Ragovoy/Mort Shuman
Label: Verve
Jaar: 1966

Te midden van weemoedige blazers en een boze, boze buitenwereld.

Je Moet Het Pakken Wanneer Je 't Krijgen Kan, Get It While You Can en tegen wie zeg je 't als het om Janis Joplin gaat. Liefde, daar gaat het om "in this world where people are fighting with each other. So if someone comes along giving you genuine affection, Get it while you can!" Ze wist waar ze 't over had, Janis, zij die zichzelf altijd zo volledig gaf en daar (volgens haar) weinig voor in de plaats kreeg. "On stage I make love to 25.000 people, then I go home alone". Ze kon geen man houden, dat was haar probleem, maar ze kon daar ook niet over zwijgen en dat was dan weer voor haar omgeving soms lastig. Hoewel, wie haar zo een beetje kende, dat voortdurende klagen maakte gewoon deel uit van haar act. Bovendien kende ze maar al te goed de remedie: als je liefde tekortkomt dan moet je daar maar harder voor vechten. Try Harder. Alleen bond Janis die strijd meer op het podium aan dan ernaast. Niemand die zo in de clinch raakte met haar eigen repertoire, want wat voor songs waren dat niet? Passionele blues en soul. Dat was juist haar probleem, ze koos haar songs te straf! Songs als deze Get It While You Can, dat Janis van bij Howard Tate vandaan had, een gevoelige blueszanger-gitarist uit Macon, Georgia, opgegroeid in Philadelphia, kwam midden jaren '60 in New York bij producer Jerry Ragovoy terecht, de schrijver van Get It While You Can. Die introduceerde via Howard (op het Verve-label) de diepste deep-soul met dingen als Ain't Nobody Home, Part Time Love en Get It While You Can zelf.