Artiest: Big 3
Auteur: Tim Rose
Label: FM Records
Jaar: 1963

New Yorks folktrio met Jim Hendricks en Tim Rose, feat. een pre-Mamas & Papas' Mama Cass. Tekstueel een soort parodie op Stephen Fosters Oh Susanna (zie daar).

Zeldzaam zijn de liedjes die tot tweemaal toe n°1 US kunnen worden, laat staan drie keer, als je de intro apart rekent. Dat die eer ooit een Nederlands nummer te beurt viel zal wel altijd uniek blijven (Tussen haakjes: ook Stars On 45 was een Nederlands project: daar zat ex-Golden Earring-drummer Jaap Eggermont achter). Dat het bovendien zo ver is kunnen komen is ten dele toe te schrijven aan het succes van dat lied in België, want in eigen land was Venus van Shocking Blue geen n°1, noch vóór, noch na het Amerikaanse avontuur. Componist was Robbie van Leeuwen, een Haagse jongen die als gitarist bij The Motions was begonnen alvorens Shocking Blue op te richten, een band die aanvankelijk matig scoorde met een mannelijke zanger. Venus was hun derde single met de half Hongaarse, half Duitse Mariska Veres op het voorplan en zij gaf de doorslag, zoals gezegd eerst in België, later in Frankrijk, Italië, Spanje en Duitsland. Jerry Ross, een Amerikaanse producer die een nieuw label wilde opstarten (Colossus), kocht in Nederland de rechten op van Venus. Eind '69 bracht hij het uit in Amerika en begon ook daar de klim "all the way to the top". Zeventien jaar later werd de bankrekening van Ross opnieuw aangedikt toen diezelfde klim nog eens werd overgedaan door de drie Britse meiden van Bananarama en hun producers Stock, Aitken, Waterman. Een mens zou voor minder achterstallige royalty's nastreven. Door de vroegtijdige dood van zowel Mama Cass als auteur Tim Rose kwamen Robbie van Leeuwen en/of Jerry Ross hier bijzonder goed mee weg. Of hadden Rose/Cass toch geen poot om op te staan? Check de melodielijn van She'll Be Gone van Betty O'Brien uit '61(?), heruit op Girls Archiv Vol. 13.