Originals

• 1928: THERE AIN'T NO SWEET MAN THAT'S WORTH THE SALT OF MY TEARS

Covers

• Cover van WHO'S THAT KNOCKING AT MY DOOR in 1927
• Cover van AM I BLUE in 1929
• Cover van BODY AND SOUL in 1930 - in Broadway-revue Three's A Crowd; opname voor Brunswick; vanaf dan banned for radio, toch n°3 US; tegen dat Libby deze Tin Pan Alley-standard eindelijk op Broadway zong (oktober '30) was die al 22 keer eerder opgenomen; Gertrude Lawrence had het toen wel al op haar repertoire maar nam het nooit op
• Cover van LOVE FOR SALE in 1931 - bijgenaamd The Dark Purple Menace; niet geheel onbesproken musical-vamp, ook al om deze rol
• Cover van YOU AND THE NIGHT AND THE MUSIC in 1935 - top 20 US voor Victor
• Cover van DINK'S SONG in 1942 - als Fare Thee Well met Josh White op gitaar voor Decca; toegeschreven aan Alston, wat niet kan kloppen: dit verwijst naar een andere Fare Thee Well Honey Fare Thee Well van Georgia White uit 1937
• Cover van HOUSE OF THE RISING SUN, THE in 1942 - goed geplaatst om zoiets triests te zingen: haar eerste man werd vermoord, een minnaar overleed in een vliegtuigongeluk, haar tweede echtgenoot pleegde zelfmoord, haar zoon overleed tijdens een bergtocht en ze pleegde zelfmoord door de motor te laten draaien van haar eigen Rolls-Royce
• Cover van LITTLE MOHEE in 1942 - met Josh White als Old Smoky
• Cover van STRANGE FRUIT in 1944