Cover van BABY COME ON HOME in 1968 - oorspronkelijk opgenomen als Tribute To Bert Berns als outtake van eerste lp, onuitgegeven tot Boxed Set 2 in '93 en ook op CODA
Cover van SUGAR MAMA BLUES N°1 in 1968 - als Sugar Mama; pas vrijgegeven op deluxe editie Coda in '15
Cover van DOWN BY BLACKWATERSIDE in 1969 - elementen in instrumental Black Mountain Side; Page leerde dit van Al Stewart via Bert Jansch en Anne Briggs, die het op haar beurt Jansch aanleerde en oorspronkelijk van Bert Lloyd die de Mary Doran-versie aan Briggs leerde
Cover van BRING IT ON HOME in 1969 - zonder juiste credits; ARC publishing moest hen sueën
Cover van HOW MANY MORE YEARS in 1969 - als How Many More Times maar gaat eerder voort op Wolfs No Place To Go; als naar gewoonte toegeschreven aan henzelf
Cover van HUNTER, The in 1969 - in How Many More Times, zonder bronvermelding
Cover van NEVER in 1970 - als Since I've Been Loving You, toegeschreven aan henzelf
Cover van GROOVIN' in 1970 - als We're Gonna Groove, openingsnummer van hun toer door UK & Europa; uitgebracht in '82 op Coda; outtake van hun tweede lp
Cover van MY HORSES AIN'T HUNGRY in 1970 - de gitaarriff van Bert Jansch' versie in Bron-Y-Aur Stomp; (zie ook: Blackwaterside)
Cover van YOU CAN'T COME IN in 1971 - drumintro Rock And Roll is identiek aan die van Little Richards Keep A-Knockin'
Cover van TAURUS in 1971 - akoestische gitaarloop bij het begin van hun fameuze Stairway To Heaven; Spirit zat in dezelfde package tijdens Led Zeppelins eerste Amerikaanse tournee
Cover van I WANT SOME OF YOUR PIE in 1975 - als Custard Pie en aan henzelf toegeschreven; Robert Plant zag Sonny Terry & Brownie McGhee live in Birmingham in 1964; het eerste deel van Custard Pie is lyrisch dan weer afgekeken van Drop Down Mama van Sleepy John Estes ('35); zowel Fuller als Estes verdienden evenveel credits